Weer wat meegemaakt!
Door: Babet
Blijf op de hoogte en volg Babet
22 Januari 2015 | Ghana, Cape Coast
Ik zou ook niet Bettie heten als er geen Bettie problemen zouden optreden. Ik was al 3 nachten echt hondsberoerd, koorts, overgeven alles. Totdat ik vandaag bedacht dat ik toch echt naar het ziekenhuis wilde om wat bloed te laten testen.
Ik belde mijn programmacoördinator op en zei dat ik op weg was naar het kantoor, omdat ik naar het ziekenhuis wilde. Toen ik op het kantoor kwam stond hij ook netjes klaar om met mij mee te gaan naar een ziekenhuis. Het eerste ziekenhuis wilde dit lieve meisje wel hebben, maar dan moest ik alvast even 50 euro aanbetalen en mijn verzekeringsmaatschappij werd door hun niet erkend (tuurlijk heb ik wel een wereldverzekering, maar goed volgens hun niet). Ik keek in de kliniek rond en vond het er niet echt prettig uitzien dus ik zei tegen Erik dat ik daar niet geholpen wilde worden. Erik zei dat dat geen probleem was, want dan gingen we naar een ander ziekenhuis. Toen ik bij het andere ziekenhuis aankwam zeiden ze ook in het begin dat mijn verzekeringsmaatschappij daar niet bij aangesloten was. Ik mocht wel geholpen worden, maar dan moest ik alvast 35 euro aanbetalen. Het ziekenhuis zag er wel redelijk uit, maar ik was nog niet gelukkig met het gezeur over mijn verzekering. Dus Bettie ging eerst maar weer eens naar mammie bellen. Uiteindelijk bleek dat ik gewoon in beide ziekenhuizen geholpen mocht worden (zelfs in het privekliniek mocht ik volgens mijn verzekering worden geholpen). Dus ik samen met mijn gastmoeder terug en jahoor ik werd geholpen. Moest wel van te voren aanbetalen, maar de rekening kon uiteindelijk toch wel naar mijn verzekeringsmaatschappij. (super handig zo'n noodnummer voor de verzekeringen, want die mevrouw wist heel goed wat ze aan het proberen waren). Uiteindelijk zat ik in de wachtkamer met een stuk of 50 man en per 10 was er een dokter. Dus ook ik liep in een groep van 10 man naar een wachtkamer voor een dokter. Toen ik bij de dokter kwam ging het gelukkig wat beter. Eerst deed hij een globale check en daarna namen ze wat bloed af en ging het gelukkig allemaal wat sneller. Na ongeveer een uurtje wachten kwam men erachter dat ik een vorm van Malaria had. Het was absoluut geen dodelijke vorm, maar moest wel behandeld worden. Uiteindelijk heb ik om half 7, 3 antibiotica kuren gekregen en voel ik me nu al een stuk beter.
De afgelopen dagen waren erg verschillend. Dinsdag heb ik echt een geweldige dag gehad. We hadden met alle vrijwilligers in de Ashanti-Region een lunch. Super gezellig en ook super lekker. Het ene meisje kwam uit Frankrijk en bleef tot dezelfde datum als ik en de andere jongen kwam uit Duitsland en vertrekt over 17 dagen.
Gisteren was het best wel weer wat zwaarder, maar dat komt gewoon omdat er soms zo ruw met die kinderen om wordgegaan. 2 jongentjes werden met een bamboestok geslagen. Eentje van nog geen 5 jaar, omdat hij in zijn broek had gepoept en de andere omdat hij had lopen kwijlen. 's avonds toen ik thuis kwam had ik van het jongetje het bloed in mijn shirt, omdat ik hem na de tijd troostten. Ik weet dat hier de opvoeding vergeleken met ons een cultuurverschil is, maar dat neemt niet weg dat ik het moeilijk vind.
Morgenvroeg ga ik eerst naar de basisschool van mijn gastmoeder en daarna heb ik de laatste dag bij de baby's en de gehandicapten kinderen.
Voor de mensen wie zich afvragen of ik er al spijt van heb dat ik hier naartoe ben gegaan. Nee, ik heb er totaal geen spijt van, want het is heel simpel als ik dit overleef heb ik voor het eerst over iets geen 2 keer hoeven doen. Al mijn examens heb ik namelijk 2 keer over moeten doen. En dit is dan wel geen examen, maar wel net zo lastig en misschien nog wel lastiger. Dus voorlopig ga ik nog niet terug naar Nederland.
En we gaan nog niet naar huis...!
-
22 Januari 2015 - 23:23
Paul:
Haha wat een avontuur Babet! Groetjes Paul -
22 Januari 2015 - 23:33
Tonie :
Je maakt het wel spannend, maar dat had ik wel een beetje verwacht.
Je peetoom -
23 Januari 2015 - 06:31
Jurgen:
#trots -
23 Januari 2015 - 08:11
Mama:
Lieve Babet,
Goed zo Bettie, that's the spirit.
xxx Mama -
23 Januari 2015 - 12:14
Jeanette:
Vol houden Bettie, trots op jou -
23 Januari 2015 - 13:33
Wilma En Robert:
Goed dat je zo snel gehandeld hebt, en mooi dat je het zo naar je zin hebt. Hier zijn we druk bezig voor de carnaval en het gaat prima.
groetjes en tot de volgende keer. -
23 Januari 2015 - 17:41
Esther Thuis :
Hey Babet,
Erg leuk om je reis verslagen te lezen.
Je hebt al veel meegemaakt zeg, dat allemaal in de eerste drie weken.
Goed om te lezen dat jij het zelf ook een groot avontuur vindt.
Hopelijk voel je, je snel weer echt helemaal beter. Xx Esther -
23 Januari 2015 - 19:43
Esther:
Hey Babet, leuk om te lezen hoe het met je gaat, je maakt nogal wat mee! Succes nog verder met je avonturen en blijf ze maar lekker delen met ons -
24 Januari 2015 - 19:27
Erik:
Erg leuk om je belevenissen te volgen! Keep up the good work!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley